Umiejętności Magów

Draganor · Mistrz Gry

Umiejętności Magów

Tak jak obiecałem, zamieszczam je w oddzielnym temacie. Jest to spowodowane tym, że dostępne one będą tylko dla wybranej klasy postaci i będą miały (przynajmniej niektóre) odrobinę inaczej zapisany opis awansów oraz wymagania. Z góry też mówię, że nawet jeśliby te umiejętności pojawiły się wczoraj, nikt nie mógłby wybrać ich jako początkowe, ponieważ na opanowanie ich należy poświęcić wiele czasu i energii. Niedługo pojawią się umiejętności dla smoczków.

Magia ognia/ziemi/powietrza

Jest to specjalizacja w danym rodzaju magii, pozwalająca na władanie czarami z wybranej grupy. Magowie ognia specjalizują się w czarach typowo ofensywnych, powietrza- psionicznych, ziemi- leczących i ochronnych. Początkujący czarodzieje mogą się wykazać umiejętnością rzucenia jedynie pojedyńczych zaklęć, natomiast prawdziwi mistrzowie tej sztuki opanowali na pamięć całe tomy wiedzy czarnoksięskiej.

Umiejętność ta oznacza też siłę woli maga. To dzięki niej, czarodziej ma dośc rozwinięty i pewny umysł, aby nadać swym gestom i słowom siłę, nagiąć naturę i wytworzyc efekt. Istota, ktora nigdy nie pracowała nad sobą, nie szkoliła swej siły woli, nawet znając formuły i gesty nie byłaby w stanie nadać im odpowiedniej mocy.

Bitewna medytacja

Wędrownym czarodziejom, którzy nieraz sami musza stawać we własnej obronie, niechronieni zbrojami towarzyszy, często zdarzało się ponieść klęskę na polu walki tylko z powodu własnej dekoncentracji. A to dlatego, że najdrobniejsze szturchnięcie, draśnięcie
czy dotknięcie przerywało im inkantację lub gestykulację, burząc również mozolnie budowany stan skupienia! Postanowili tedy opanować sztukę, pozwalającą im w pewnym stopniu ignorować takie przeszkody. Niektórzy rozwineli swą siłę woli do tego stopnia, że nawet podmuch smoka nie mógł przerwac ich koncentracji. Umiejętność tę nazwali Bitewną medytacją!

Czarowanie w zbroi

Czarodzieje, przez całe swe magiczne szkolenie, zajęci są wkówaniem na pamięć setek gestów i formułek. Przez cały ten czas ani na chwile nie dotykają zbroi! Nie umieją więc dobrze wykorzystywać swych umiejętności zakuci w stal. Noszenie blachy w czasie czarowania grozi nie tylko „spaleniem” zaklęcia, ale także jego nieoczekiwanym działaniem lub obróceniem się przeciwko rzucającemu!
Znaleźli się jednak na kontynencie magowie, którzy w czasie swego awanturniczego życie nie raz mogli zobaczyć i docenić zalety zbroi używanej przez towarzyszy. Postanowili, że i oni się zabezpieczą. Nosili zbroice tak często i tak wytrwale próbowali rzucać uroki w nią ubrani, że w końcu opanowali tę trudno sztukę. Do dziś można rzadko spotkać takiego weterana wędrującego wraz z grupą bohaterów i z duma obnoszącego swą osłonę.
Umiejętność ta nie ma określonych poziomów. Mag, który w czasie uczestniczenia w przygodzie będzie bez przerwy nosił i czarował w swej zbroi, może zostać nagrodzony przez mistrza gry tą umiejętnością. Należy ją zdobywać po kolei dla zbroi lekkiej (skórznia, kolet, przeszywanica) oraz dla kolczugi. To samo dotyczy czarowania z tarcza przywiązana do ręki czy w hełmie.
UWAGA: Żaden mag nigdy nie nauczy się rzucać uroków w zbroi płytowej. Jest ona skonstruowana w ten sposób, że ogranicza, lub całkowicie uniemożliwia wykonywanie pewnych gestów czy dosięgnięci odpowiednich komponentów.

Czarowanie bez gestów

Magowie mają czasem swe ulubione dyscypliny magii, swych pupilków lub swe demony. Istnieją jednak tacy, którzy mają ulubione zaklęcia. Opanowują je oni do całkowitej perfekcji, potrafią rzucać je w każdej sytuacji i bez wykonywania jakichkolwiek gestów. Wystarczy im inkantacja i siła umysłu oraz skupienie woli na celu!
Jeżeli czarownik w czasie kilku przygód będzie często używał konkretnego zaklęcia, stosując je w wielu sytuacjach i w wielu zastosowaniach, prowadzący może mu przyznać tą umiejętność. Można ją zdobyć wielokrotnie dla różnych czarów. Takie zaklęcie można również rzucić w zbroi, bez posiadanie odpowiedniego atutu!

Czarowanie bez słów

Prawdziwi magiczni szpiedzy potrafią doskonale posługiwać się zaklęciami, bez wykrzykiwania inkantacji. Nawet na sali pełnej ludzi mogą rzucić „cichy” czar, nie zdradzając prawdziwej tożsamości. Nieraz są też wspaniałymi skrytobójcami, potrafiącymi, nawet przy świadkach, udusić swoją ofiarę czy rozpalić jej strój. Jako wojownicy, zawsze mają ułamek sekundy przewagi nad niczego niespodziewającym się przeciwnikiem. Ich wola jest tak potężna, że nie musza wyrażac jej słowami.
Umiejętność tę można zdobyć w ten sam sposób, co „Czarowanie bez gestów”, z którym z resztą tworzy wspaniała parę. Można ją także zdobyć dla wielu zaklęć.

Dzika magia

Umiejętność którą, według ludowych podań, posiadają wszyscy szamani i druidzi. Wbrew pozorom (i mitom), można się jej nauczyć. Polega ona na natychmiastowym wydaleniu z ciał całej posiadanej mocy magicznej, czemu towarzyszą, z reguły nieprzewidziane, niszczycielskie skutki. Może to być deszcz kul ognia, może to być sztorm, trzęsienie ziemi, wielka burza, lub wszystko na raz! Niejeden mag rozstrzygnął o losach bitwy, stosując tę umiejętność i... Oddając swe życie. Użycie tego wielkiego żywiołu wymaga od maga siły charakteru, niesamowitego samozaparcia, poświęcenia i wyćwiczonej woli. Dzika magia zabiera bowiem część sił witalnych maga, wysysając z niego chęć do życia i odporność. Powoduje to, że wyczerpany mag musi przez jakiś czas regenerować się, tak, jakby przechodził ciężka chorobę. A niekażdy jest gotów na taką ekspiację, nawet w imię szczytnych celów!

Mordok · Troll

Chyba się pomyliłeś... Napisałeś "powietrza-psionicznych" a chciałeś chyba napisać "piorunów-psionicznych" czyż nie?

Draganor · Mistrz Gry

Właśnie zmieniłem tą magię Smile

Powietrze bardziej pasuje do psioników. Karty postaci tez odpowiednio zmodyfikowałem Cool

Mordok · Troll

Tak ale jako tytuł nazwałeś "Magia ognia/ziemi/piorunów" a nie "Magia ognia/ziemi/powietrza"

Ritzefeld · Mistrz Gry

Zamykam. Mordok próbuje się wykłócać o coś, czego można się domyślić.